Ο Ιώβ μένοντας σταθερός και ακλόνητος στην ευσέβεια του ,δεν βλασφήμησε το Θεό για τις συμφορές του. Εξαγρίωσε όμως περισσότερο το διάβολο ο όποιος έψαχνε τώρα κάτι δυνατότερο για να τον λυγίσει και να τον κάνει να βλασφημήσει το Θεό . Ζητά για δεύτερη φορά από το θεό να του παραχωρήσει την άδεια να τον πειράξει εκ νέου .Ο Θεός ο οποίος έχει την απόλυτη κυριαρχία επάνω στον άνθρωπο από την οποία ούτε ο διάβολος μπορεί να ξεφύγει επιτρέπει εκ νέου και παραδίδει τον Ιώβ στον διάβολο,να τον κάνει ότι θέλει μόνο την ζωή του να μην πειράξει.Εδώ βλέπουμε ότι καθετί στη ζωή μας γίνεται κατά παραχώρηση Θεού, ο οποίος μας αφήνει πολλές φορές για να δοκιμάσει την σταθερότητα μας, για να μας αναδείξει στην υπομονή και την αρετή.
Έτσι λοιπόν ο διάβολος ο οποίος είναι ανυποχώρητος και επιμένει χωρίς διακοπή στην προσπάθειά του να βασανίσει τον Ιώβ και να τον παρασύρει σε ασέβεια και αποστασία, συνεχίζει λοιπόν έχοντας πάρει και νέα άδεια από το Θεό, δίνοντας στον Ιώβ μια φοβερή ασθένεια . Είναι ένα είδος λέπρας όπου όλο το σώμα του Ιώβ, καλύφθηκε από φουσκάλες, οι οποίες τον κατέτρωγαν και τον παραμόρφωναν. Το πρόσωπο του εξογκώθηκαν και έγινε γυαλιστερό σαν να καλύφθηκε από λίπος .
Ο Ιώβ τώρα, υπέφερε από πόνους φοβερούς, φαγούρα, αϋπνία και μελαγχολία. Έξυνε
τις πληγές του με ένα όστρακο για να ανακουφιστεί . Η ζωή του είχε πλέον
καταντήσει κόλαση αληθινή , καθισμένος έξω από την πόλη επάνω σε σωρούς κοπριάς
. Όμως η υπομονή του δεν ελαττώθηκε, ούτε λύγισε, απεναντίας χαλυβδώθηκε
και αναδείχτηκε περισσότερο . Ούτε βγήκε από το στόμα του λόγος παραπονετικός
η βλάσφημος εναντίον του Θεού .
Ας
γίνεται ο Ιώβ ζωντανό παράδειγμα για να παίρνουμε θάρρος στις δυσκολίες και τις
δοκιμασίες μας και πάντα να δοξολογούμε το Θεό.
Ο διάβολος όμως βλέποντας ότι δεν κατορθώνει
να λυγίσει τον Ιώβ, καταφεύγει στην γυναίκα του η οποία ζούσε κοντά του και
προσπαθεί να την χρησιμοποιήσει, ως έσχατο μέσω πειρασμού για να πετύχει το
σκοπό του .Βλέπουμε, ότι όλα τα μέσα με- ταχειρίζεται ο διάβολος .
Του λέει λοιπόν η γυναίκα του: <<Ως
πότε θα κάνεις υπομονή>> και τον παρακινεί να κάνει αυτό που ήθελε ο
διάβολος, για να διαψεύσει το Θεό και να αποδείξε, ότι δεν υπάρχει πλέον
κανένας απάνω στη γη, που να αγαπά και να σέβεται το Θεό, χωρίς κανένα υλικό
συμφέρον . Και τούτη τη φορά όμως διαψεύστηκε ο διάβολος .Ο Ιώβ, όχι μόνο
δεν ενέδωσες σε αυτά που του είπε η γυναίκα του, αλλά την επέπληξε.
Στις δοκιμασίες να φέρνουμε πάντα στο μυαλό μας τα αγαθά που μας έχει χορηγήσει ο Θεός στο παρελθόν και ότι πίσω από τα δυσάρεστα κρύβεται η αγάπη και το έλεος του Θεού .
Οι φίλοι του Ιώβ δεν τον ξέχασαν στην
δυστυχία του, όπως συμβαίνει με πολλούς φίλους, για τους οποίους λέει ένα
αρχαίο γνωμικό : Των ευτυχούνων πολλοί φίλοι, των δυστυχούντων ουδείς
.
Πληροφορούμενοι λοιπόν την κατάσταση του,
τον επισκέφτηκαν για να τον παρηγορήσουν . Ενέργεια αξιέπαινη. Όλοι
μας έχουμε καθήκον να παραστεκόμαστε στους πονεμένους και να απαλύνουμε τον
πόνο τους, με λόγια παρηγοριάς και αγάπης .
Όταν
όμως είδαν την φοβερή συμφορά του Ιώβ έμειναν άφωνοι και αμίλητοι . Αλλά
ακόμη και αυτοί οι άφωνη συμπεριφορά ήταν μεγάλη παρηγοριά για τον Ιώβ .
Πρώτος ο Ιώβ έσπασε τη σιωπή, καταρώμένος την ημέρα που γεννήθηκε και ευχήθηκε να μην είχε γεννηθεί .Τα λόγια του αυτά ήταν ένα δυνατό ολίσθημα . Μα ακόμη και αυτό το επιτρέπει ο Θεός για να φανερώνεται η ανθρώπινη αδυναμία και να παραμένει ο άνθρωπος ταπεινός .
Όμως
τα λόγια του Ιώβ έκαναν τους φίλους του, οι οποίοι ήταν πιστοί και ευσεβείς να
τον πικράνουν περισσότερο, λέγοντας του, ότι η συμφορά του προέρχεται από τις
αμαρτίες του, για τις οποίες υπέφερε τόσο πολύ . Αυτά ήταν λόγια σκληρά για τον
Ιώβ ο οποίος παραδέχτηκε τα λόγια των φίλων του, παραπονέθηκε όμως για τις υπερβολές
τους . Όμως η ώρα του θεού δεν άργησε να έρθει . Από ένα δυνατό
σύννεφο ακούστηκε η φωνή του Θεού . Ο Θεός απευθύνθηκε πρώτα στον Ιώβ και
τον ήλεγξε για τα παράπονα που του ξέφυγαν και τον κάλεσε να έχει απόλυτη
εμπιστοσύνη σε Εκείνον . Ο Ιώβ απάντησε στα λόγια του κυρίου λέγοντας : << Είδα
ότι πάντα δύνασαι αδυνατεί δε σοι ουδέν >>. (Ιωβ μή 2) Αναγνωρίζοντας
και ομολογώντας τα σφάλματά του και προσφεύγοντας στο έλεος του Θεού .
Έπειτα ο Θεός απευθύνθηκε στους τρεις
φίλους και τους επέπληξε για τη συμπεριφορά τους . Έτσι τερματίστηκε αλλά και
ανταμείφθηκε πλούσια, η δοκιμασία του Ιώβ από το Θεό και όπως λέγει η γραφή, ο Κύριος
ευλόγησε τα έσχατα του Ιώβ μάλλον η τα έμπροσθεν (Ιωβ μή 12). Τον
θεράπευσε και του έδωσε μακροζωία . Ο Ιώβ έφυγε πλήρης ημερών (Ιωβμβ 17),
Από τον κόσμο για να μετατεθεί στην αιώνια βασιλεία του Θεού και να
απολαμβάνει τα αιώνια και άφθαρτα αγαθά .
Όταν λοιπόν μας πιέζουν και μας συνθλίβουν προβλήματα της ζωής, να έχουμε ως παράδειγμα την υπομονή του Ιώβ και την ελπίδα ότι ο Θεός θα δώσει σε αυτά αίσιο τέλος . Ο Άγιος Ιάκωβος μας το λέει καθαρά : <<Την υπομονήν Ιώβ ηκουσατε Και το τέλος κυρίου ειδετε>>(Ιακ.ε 11).-
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου