Ο ΚΑΤΑΚΛΥΣΜΟΣ (Γεν.η΄1-θ΄19).
(Πλέοντας στη δική μας κιβωτό)
Σε θάλασσα απέραντη είχε μεταβληθεί η γη από τον τεσσαρα-κονθήμερο κατακλυσμό . Επί 150 μέρες-μας πληροφορεί η Γραφή-έμειναν τα νερά υψωμένα.
Ο Νώε και οι σύνοικοί του μένουν κλεισμένοι στην κιβωτό, όπου θα μείνουν συνολικά ένα χρόνο. Βέβαια ούτε άνετη , ούτε ευχάριστη ήταν η διαμονή τους .
Αναγκαζόμαστε να μείνουμε για λίγες μέρες κλεισμένοι στα σπίτια μας και , μολονότι έχουμε όλες τις ανέσεις, εν τούτοις στενοχωρούμαστε και δυσφορούμε . Μπορούμε λοιπόν να φανταστούμε πόσο θα δυσκολεύτηκαν εκείνοι , κλεισμένοι επί ένα χρόνο σε μια σκοτεινή φυλακή-κιβωτό- χωρίς αρκετό φωτισμό και αερισμό υποχρεωμένοι να ζουν μαζί με τα ζώα και να ανέχονται τις κραυγές καί τη δυσοσμία τους. Όλα αυτά ήταν ικανά να τους οδηγήσουν στην απελπισία .
Είχαν όμως την ελπίδα καί την εμπιστοσύνη τους στον Θεό . Καί ο Θεός τούς ενίσχυσε , ώστε να υπομείνουν στά δύσκολα , σαν να ήταν απλά καί εύκολα , και να τούς απαλλάξει , την στιγμή που νόμιζαν ό,τι τούς λησμόνησε ο Θεός .
Εκείνος όμως τούς θυμήθηκε << ανεμνήσθη ο Θεός τον Νώε >> (Γεν.ή 1) θυμήθηκε ο Θεός τον Νώε και όλους όσοι ήταν μαζί του στήν κιβωτό .
Καί το έδειξε αυτό με τήν κατάπαυση του καταυλυσμού . Μετά πέντε μήνες η κιβωτός κάθισε σε κάποια περιοχή του Όρους Αραράτ . Καί ένοιωσαν μεγάλη ανακούφιση οι ένοικοί της , όταν κατάλαβαν ό,τι ακούμπησαν σε στεριά .
Ο Θεός επιφυλάσσει καιρούς καί τόπους αναπαύσεως για τούς αγαπήτους του καί μετά τις θλίψεις καί τις δοκιμασίες , για να τούς αποδείξει ό,τι δέν τούς λησμόνησε .
Ας έχουμε εμπιστοσύνη στήν αγάπη Του καί στό άπειρο έλεός Του ό,τι και αυτή την ώρα που όλη η υφήλιος μαστίζεται από τον θανατηφόρο ιό , ο παντοδύναμος καί κυρίαρχος Θεός θα μας λυπηθεί και θα μας ελεήσει , έστω καί την τελευταία στιγμή ,
όπου το κακό πλημμυρίζει καί δημιουργεί αληθινό κατακλυσμό .
Ας επιστρέψουμε κοντά Τού καί ας πούμε όπως λέει ο Ψαλμός (ριδ΄7 ) << Επίστρεψον , ψυχή μου , εν την ανάπαυσίν σου >> .
Διότι Εκείνος , έχει εξασφαλίσει την ανάπαυση καί την σωτηρία μας .
(Πλέοντας στη δική μας κιβωτό)
Σε θάλασσα απέραντη είχε μεταβληθεί η γη από τον τεσσαρα-κονθήμερο κατακλυσμό . Επί 150 μέρες-μας πληροφορεί η Γραφή-έμειναν τα νερά υψωμένα.
Ο Νώε και οι σύνοικοί του μένουν κλεισμένοι στην κιβωτό, όπου θα μείνουν συνολικά ένα χρόνο. Βέβαια ούτε άνετη , ούτε ευχάριστη ήταν η διαμονή τους .
Αναγκαζόμαστε να μείνουμε για λίγες μέρες κλεισμένοι στα σπίτια μας και , μολονότι έχουμε όλες τις ανέσεις, εν τούτοις στενοχωρούμαστε και δυσφορούμε . Μπορούμε λοιπόν να φανταστούμε πόσο θα δυσκολεύτηκαν εκείνοι , κλεισμένοι επί ένα χρόνο σε μια σκοτεινή φυλακή-κιβωτό- χωρίς αρκετό φωτισμό και αερισμό υποχρεωμένοι να ζουν μαζί με τα ζώα και να ανέχονται τις κραυγές καί τη δυσοσμία τους. Όλα αυτά ήταν ικανά να τους οδηγήσουν στην απελπισία .
Είχαν όμως την ελπίδα καί την εμπιστοσύνη τους στον Θεό . Καί ο Θεός τούς ενίσχυσε , ώστε να υπομείνουν στά δύσκολα , σαν να ήταν απλά καί εύκολα , και να τούς απαλλάξει , την στιγμή που νόμιζαν ό,τι τούς λησμόνησε ο Θεός .
Εκείνος όμως τούς θυμήθηκε << ανεμνήσθη ο Θεός τον Νώε >> (Γεν.ή 1) θυμήθηκε ο Θεός τον Νώε και όλους όσοι ήταν μαζί του στήν κιβωτό .
Καί το έδειξε αυτό με τήν κατάπαυση του καταυλυσμού . Μετά πέντε μήνες η κιβωτός κάθισε σε κάποια περιοχή του Όρους Αραράτ . Καί ένοιωσαν μεγάλη ανακούφιση οι ένοικοί της , όταν κατάλαβαν ό,τι ακούμπησαν σε στεριά .
Ο Θεός επιφυλάσσει καιρούς καί τόπους αναπαύσεως για τούς αγαπήτους του καί μετά τις θλίψεις καί τις δοκιμασίες , για να τούς αποδείξει ό,τι δέν τούς λησμόνησε .
Ας έχουμε εμπιστοσύνη στήν αγάπη Του καί στό άπειρο έλεός Του ό,τι και αυτή την ώρα που όλη η υφήλιος μαστίζεται από τον θανατηφόρο ιό , ο παντοδύναμος καί κυρίαρχος Θεός θα μας λυπηθεί και θα μας ελεήσει , έστω καί την τελευταία στιγμή ,
όπου το κακό πλημμυρίζει καί δημιουργεί αληθινό κατακλυσμό .
Ας επιστρέψουμε κοντά Τού καί ας πούμε όπως λέει ο Ψαλμός (ριδ΄7 ) << Επίστρεψον , ψυχή μου , εν την ανάπαυσίν σου >> .
Διότι Εκείνος , έχει εξασφαλίσει την ανάπαυση καί την σωτηρία μας .
Είθε κάθε κιβωτός να βρει τον προορισμό της κοντά Του!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαταπληκτικό κείμενο..... ευχαριστούμε
ΑπάντησηΔιαγραφήΜέσα από την κατάσταση της επαναπαύσεως που είχαμε συνηθίσει, της καλοπέρασης και του εφησυχασμού των συνειδήσεών μας, ξαφνικά μας περιβάλλει ένα πέπλο θανάτου και καταστροφής... Όπως,όμως,πολύ όμορφα περιγράφει το παραπάνω κείμενο, ο Θεός πάντα μας "θυμάται" και μας ελεεί.Μας στέΛνει μετά από την πλημμύρα το λαμπερό, πολύχρωμο ουράνιο τόξο να μας γεμίσει με χαρά και αισιοδοξία! Μας στέλνει τα νέα βλαστάρια που προβάλλουν μέσα από το αναζωογονημένο χώμα... Μετά την καταστροφή, ακολουθεί η Αναγέννηση, μετά από τον θάνατο, η Ανάσταση. Για να μη λυπόμαστε "καθάπερ οι λοιποί, οι μή έχοντες ελπίδα"...(Προς Θεσ. Α΄ 4,13)
ΑπάντησηΔιαγραφή