ΤΑ ΤΡΙΑ ΚΟΣΚΙΝΑ ΤΟΥ ΣΩΚΡΑΤΗ 

Κάποτε πήγε κάποιος στον Σωκράτη λέγοντας:

-Δάσκαλε, έχω να σου διηγηθώ ότι ένας φίλος σου...

-Στάσου, τον διέκοψε ο Σωκράτης, που τον γνώριζε. Αυτό που 

έχεις να μου πείς, το πέρασες από τα τρία κόσκινα;

-Ποιά είναι αυτά τα κόσκινα;

-Το πρώτο είναι το κόσκινο της αλήθειας. Έξακρίβωσες αν αυτό 

που θα μου πεις είναι αλήθεια;

-Όχι, γιατί, μα την αλήθεια, άκουσα να το λένε.

-Τότε, ας δούμε αν το πέρασες από το δεύτερο κόσκινο, το κόσκινο της καλοσύνης. Αυτό που έχεις να μου διηγηθείς, αφού δεν ξέρεις αν είναι αληθινό είναι τουλάχιστον καλό;

-Όχι και τόσο, μα την αλήθεια.

-Τότε, ας δούμε αν το πέρασες από το τρίτο κόσκινο, το κόσκινο της ανάγκης. Ότι έχεις να μου διηγηθείς είναι αναγκαίο και πρέπει οπωσδήποτε να το μάθω;

-Όχι, μα την αλήθεια, αναγκαίο δεν είναι.

-Τότε, αφού δεν είναι αληθινό, καλό και αναγκαίο, άστο να ξεχαστεί και ας ασχοληθούμε με κάτι άλλο.

Από τα ανέκδοτα των Αρχαίων Ελλήνων