Η ΠΑΡΑΒΟΛΗ ΤΟΥ ΜΟΛΥΒΙΟΥ

Ο άνθρωπος "μοιάζει" με ένα μολύβι! Και μάλιστα σε πέντε σημεία:

1. Ένα μολύβι είναι τελείως άχρηστο, αν δεν υπάρχει ένα χέρι που το κρατά για να γράφει. Αυτό το χέρι για τον άνθρωπο είναι ο Θεός. Μπορούμε να γράψουμε ιστορία με την καθοδήγηση του Θεού.
2. Όταν γράφουμε, πότε-πότε πρέπει να χρησιμοποιούμε την ξύστρα. Αυτό κάνει το μολύβι να υποφέρει λίγο, αλλά τελικά γίνεται πιο μυτερό.Και γι αυτό γράφει καλύτερα. Τον ίδιο ρόλο παίζουν οι δοκιμασίες και οι θλίψεις στη ζωή μας: αν δείξουμε υπομονή μας κάνουν καλύτερους ανθρώπους.
3. Το μολύβι μας επιτρέπει πάντοτε να χρησιμοποιούμε γόμα, για να σβήνουμε τα λάθη της γραφής μας. Έτσι και η μετάνοια-εξομολόγηση είναι ο μόνος τρόπος για το "σβήσιμο" και τη διόρθωση των αμαρτιών μας.
4. Στο μολύβι αυτό που έχει σημασία δεν είναι το ξύλο ή το εξωτερικό του σχήμα, αλλά ο γραφίτης που περιέχει. Έτσι και στον άνθρωπο ,το πιο ουσιαστικό είναι το εσωτερικό δηλαδή η καρδιά. 
5. Τέλος, κάθε μολύβι αφήνει ένα σημάδι ,ένα ίχνος πάνω στο χαρτί. Έτσι και τα "γραπτά" μας (δηλαδή οι πράξεις) μας αφήνουν μοναδικά ίχνη- σημάδια στη ζωή μας. Με συνέπειες και στην επίγεια ζω,η μας και στην αιωνιότητα.
 
Ας γράψουμε λοιπόν "κείμενα" -πράξεις και σκέψεις της ζωής μας - σύμφωνα με το θέλημά Του, άξια του λόγου του Χριστού. Γιατί μόνο έτσι ο Χριστός θα κατοικεί στις καρδιές μας.