Με την πανδημία του κορονοιού που μας ανησυχεί και μας παιδεύει, καλούμαστε να ανακαλύψουμε την αξία των πραγμάτων που ίσως μέχρι σήμερα δεν τους δώσαμε την απαιτούμενη προσοχή.Σε αυτές τις στιγμές της κρίσης ο νους μας πηγαίνει και πρέπει να πηγαίνει στην αρχαία σοφία που λέει: <Ουδέν κακό αμιγές καλού>, που σημαίνει: Δεν υπάρχει κακό που να μην γεννάει καποιο καλό.Όχι σπάνια χρησιμοποιείται <ουδέν καλό αμιγές κακού>, για να υποδείξει οτι το καλό και το κακό βαδίζουν χέρι-χέρι,στη ζωή μας.

    Χρειάζεται λοιπόν να είμαστε αισιόδοξοι απέναντι σε κάθε δυσκολία.Ακόμη να είμαστε επιφυλακτικοί μπροστά σε μια αλόγιστη ευτυχία.Η ιστορία μας το επιβεβαιώνει συνεχώς σε ολο του το μεγαλείο.

   Τρανταχτό παράδειγμα η γιγαντιαία ηφαιστειακή έκρηξη της Σαντορίνης,την εκανε ονομαστή σε ολο το κόσμο.Οχι μονο για την φάβα της,τα ντοματάκια και το υπέροχο κρασί της,αλλα κυρίως λόγω του εκστασιακού ανάγλυφου αναδεικνύοντάς την στον πιο ειδυλλιακό προορισμό του παγκοσμίου τουρισμού.

    Βλέπουμε λοιπον οτι η ισχύς του ρητού ειναι εμφανής.Κάπως έτσι και όλοι εμείς με την πανφημία του ιού που μας παιδεύει καλούμαστε να ανακλύψουμε τα καλά που ξεπροβάλλουν μέσα απο αυτό.Ακόμη η άφρων διαχείριση του μέχρι τώρα πλούτου μας να αντικατασταθεί απο την ολιγάρκεια και την λιτότητα καθως και την καλλιέργεια του συναισθηματικού και πνευματικού μας πλούτου.