ΠΕΤΑ ΚΑΙ ΦΥΓΕ ΜΑΚΡΥΑ

 Σαν τα πουλάκια του χειμώνα

 που δεν μπορούν,

 χωρίς τροφή και ζεστασιά,

 κι ανοίγουν τα φτερά τους

 για πολιτείες πιο ζεστές,

 έτσι κι εσύ,ψυχή μου,

 μη ζεις σε τόπους που

 σ'αφήνουν νηστική,

 έρημη και θλιμμένη.

 Άνοιξε τα φτερά σου,

 πέτα και φύγε μακρυά.

 Είναι μεγάλη η γη αυτή,

 πλατύς ο ουρανός της.

 Υπάρχει και για σένα ο ήλιος κάπου.

 Κάπου θα βρεί η καρδούλα σου

 να ξαποστάσει.

 Όλοι χωράμε! Χίλιοι καλοί!

 Κι ακόμα τόσοι!!

 π. Ανδρέας Κονάνος