ΠΡΟΣΕΥΧΗ

ΚΥΡΙΕ! ΟΠΛΙΣΕ ΜΕ ΤΗΝ ΑΡΕΤΗ ΤΗΣ ΑΝΔΡΕΙΑΣ

      Η ζωή μου, Κύριε, όπως άλλωστε και η ζωή κάθε ανθρώπου, είναι μια διαρκής πάλη. ΄Ενας αέναος αγώνας. Ένα αδυσώπητο πειρατήριο. Μπροστά σ’αυτή την πραγματικότητα καλούμαι, ως γνήσιο παιδί σου, καλούμαι να μην υποχωρήσω, αλλά να υπομείνω με γενναιοφροσύνη και ανδρεία, με αξιοπρέπεια και σεβασμό και τιμή στην εικόνα Σου το κάθε μου πρόβλημα, μικρό ή μεγάλο, την κάθε δυσκολία της ζωής μου, την κάθε μου στεναχώρια και θλίψη, τον κάθε πειρασμό, τον κάθε πόνο.

      Στη ζωή, Κύριε, μου έμαθες να τα περιμένω όλα. Τα καλά και τα κακά. Τα ευχάριστα και τα δυσάρεστα. Τις χαρές και τις θλίψεις, χωρίς τις οποίες δεν υπάρχει Παράδεισος. Μου έμαθες ακόμη και κάτι άλλο πιο σημαντικό, πιο ανώτερο. Να μην τα χάνω μπροστά στους κινδύνους, να μην πανικοβάλλομαι στις ανυπέρβλητες δυσκολίες. Να στέκομαι γενναιόφρονα σ’ότι παρουσιάζεται μπροστά μου και με απειλεί. Να δουλεύω άοκνα και συνετά και να εξομαλύνω τα πράγματα, που καθημερινώς θα αντιμετωπίζω. ΄Ετσι δεν θα Σε προδίδω. Δεν θα Σε αρνούμαι. Δεν θα μετράω αποτυχίες. Θα στέκομαι ενώπιον Σου και θα προσδοκώ τη χάρη της Πατρικής Σου στοργής και αγάπης. Θα αντλώ από τη θέα Σου τη δωρεά της γενναιοφροσύνης, της ετοιμότητος και της υπομονής.

      Σε παρακαλώ Κύριε, σ’αυτόν τον αγώνα της ζωής, τον όντως δύσκολο και μεγάλο, όπλισέ με, με την αρετή της ανδρείας, ώστε να μην κουραστώ και λυγίσω στης ζωής τα απρόοπτα. Και ανάδειξέ με άξιον του μισθού της ουρανίου μακαριότητος και δόξης. Αμήν!!